کد مطلب:22383 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:16

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

راه عملي مبارزه با دروغگويي و غيبت چيست؟

يبت و دروغ از گناهان كبيره است و كسي كه اينها را ترك نمي كند در واقع پايه اعتقاد او به توحيد و معاد سست است؛ وگرنه چنانچه كسي معتقد باشد كه همه چيز بشر در اختيار خداست و او با اندك اشاره اي مي تواند انسان را از هستي ساقط كند و نيز به همه كارها و گفتارهاي وي آگاهي دارد و همه را ضبط مي كند. هم چنين در روز معاد به همه اين اعمال رسيدگي مي كند و سر مويي از قلم نمي افتد و براي گناهكاران واهل غيبت و دروغ عقوبت شديد آماده كرده است و... باز چگونه جرأت بر غيبت و دروغ پيدا مي كند؟! در روايتي آمده است: غيبت از زنا بدتر است و وقتي علتش را از امام معصوم(ع) سؤال مي كنند، مي فرمايد: چون آدم زناكار با توبه بخشيده مي شود؛ ولي آدمي كه غيبت مي كند تا رضايت آن شخص غيبت شده را فراهم نكند توبه او پذيرفته نمي شود؛ مگر در جايي كه اگر بخواهد رضايت طرف را حاصل كند، فساد بيشتري مثل خونريزي پيش آيد كه در اين صورت لازم نيست به طرف بگويد؛ بلكه بايد براي آن شخص طلب مغفرت كند. هم چنين در حديثي آمده است: «آدمي كه غيبت مي كند اگر با توبه و حاصل كردن رضايت صاحب غيبت بميرد، آخرين كسي است كه وارد بهشت مي شود و اگر بدون توبه بميرد اولين كسي است كه داخل جهنم مي شود». در رابطه با دروغ نيز در روايت آمده است: «كليد همه گناهان دو چيز است: يكي دروغ و ديگري شراب». هم چنين از امام سؤال شد كه آيا ممكن است مؤمن بعضي از گناهان مثل زنا، قمار و شراب خواري را انجام دهد؟ امام مي فرمايد: بلي ممكن است. و وقتي سؤال مي شود كه آيا ممكن است مؤمن دروغ بگويد؟ امام(ع) مي فرمايند: نه ممكن نيست، براي اين كه دروغ گويي با ايمان به خدا سازگار نيست. براي مطالعه بيشتر در اين زمينه ر.ك: 1- معراج السعاده،مرحوم نراقي 2- قلب سليم،شهيد دستغيب